خطبه غدیریه

خطابه یا خطبه غدیر سخنرانی پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله است که در حجة الوداع در هنگام مراجعت از مناسک حج در محل معروف غدیرخم ایراد شده است. غدیرخم درست منطقه ای بود که راه حاجیان و کاروان ها بسوی مناطق جنوبی و شمالی شبه جزیره عربستان از هم دیگر جدا می شد.

در اجتماع پر شور یوم الغدیر بیش از یک صد و بیست هزار نفر حاجی از اقصی نقاط بلاد اسلامی حضور داشتند.

در این سخنرانی که به دستور خداوند متعال و توسط پیامبر صلی الله علیه وآله ایراد شد و نزدیک به دو ساعت طول کشید پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله با بیان اجمالی از مباحث اعتقادی، اجتماعی و احکام ومسائل اسلام علی ابن ابی طالب علیه السلام را به دستور پروردگار به عنوان جانشین خود منصوب فرمود و به مردم فرمان داد که به امر خدای تعالی با علی علیه السلام با لقب و عنوان امیرالمؤمنین بیعت کنند و آن گاه فرمود: چون کثرت جمعیت شاید این فرصت را برای همگان فراهم نسازد تا از نزدیک در مراسم بیعت شرکت کنند.

عباراتی را که پیامبر به زبان جاری فرمودند جمعیت با آن حضرت تکرار می کردند و در واقع به بیعت خود اعتراف می کردند...و در پایان مراسم آیه شریفهالْیَوْمَ اَکمَلْتُ لَکمْ دینَکمْ وَ اَتْمَمْتُ عَلَیْکمْ نِعْمَتی در شأن این مناسبت نازل شد.

خطابه غدیر در یک نگاه

سخنرانی تاریخی پیامبر صلی الله علیه و آله در غدیر - که حدود یک ساعت طول کشید - در یازده بخش قابل فصل بندی است:

1)حضرت در اولین بخش سخن به حمد و ثنای الهی پرداختند و صفات قدرت و رحمت حق تعالی را ذکر فرمودند، و بعد از آن به بندگی خود در مقابل ذات الهی شهادت دادند.

2) در بخش دوم، سخن را متوجه مطلب اصلی نمودند و تصریح کردند که باید فرمان مهمی درباره علی بن ابی طالب علیه السلام ابلاغ کنم، و اگر این پیام را نرسانم رسالت الهی را نرسانده ام و ترس از عذاب او دارم.

3)در سومین بخش امامت دوازده امام علیهم السلام بعد از خود تا آخرین روز دنیا را اعلام فرمودند تا همه طمع ها یک باره قطع شود. از نکات مهم در سخنرانی حضرت، اشاره به عمومیت ولایت آنان بر همه انسان ها، در طول زمان ها و در همه مکان ها و نفوذ کلماتشان در جمیع امور بود، و نیابت تام ائمه علیهم السلام را از خداو رسول در همه امور و حلال وحرام اعلام فرمودند.

4)در بخش چهارم خطبه، پیامبر صلی الله علیه و آله با بلند کردن و معرفی امیرالمؤمنین علیه السلام فرمودند: مَنْ کنْتُ مَوْلاهُ فَهذا عَلِی مَوْلاهُ، اَللَّهُمَّ والِ مَنْ والاهُ وَ عادِ مَنْ عاداهُ وَ انْصُرْ مَنْ نَصَرَهُ وَ اخْذُلْ مَنْ خَذَلَهُ. سپس کمال دین و تمام نعمت را با ولایت ائمه اطهار علیهم السلام اعلام فرمودند، و بعد از آن خدا و ملائکه و مردم را بر ابلاغ این رسالت شاهد گرفتند.

5)در بخش پنجم حضرت صریحاً فرمودند: هر کس از ولایت ائمه سر باز زند اعمال نیکش حبط می شود و در جهنم خواهد بود. بعد از آن شمه ای از فضایل امیرالمؤمنین علیه السلام را متذکر شدند.

6)مرحله ششم از سخنان پیامبر صلی الله علیه و آله غضب الهی بر دشمنان اهل بیت علیهم السلام را نمودار کرد. حضرت با تلاوت آیات عذاب و لعن از قرآن فرمودند: منظور از این آیات عده ای از اصحاب من هستند که مأمور به چشم پوشی از آنان هستم. سپس با اشاره به امامانِ گمراهی که مردم را به جهنم می کشانند فرمودند: من از همه آنان بیزارم. همچنین با اشاره رمزی به اصحاب صحیفه ملعونه تصریح کردند که بعد از من مقام امامت را غصب می کنند و غاصبین را لعنت کردند.

7)در بخش هفتم حضرت تکیه سخن را بر اثراتِ ولایت و محبت اهل بیت علیهم السلام قرار دادند و فرمودند: اصحاب صراط مستقیم در سوره حمد شیعیان اهل بیت علیهم السلام هستند.

سپس آیاتی از قرآن درباره اهل بهشت تلاوت فرمودند و آنها را به شیعیان و پیروان آل محمد صلی الله علیه و آله تفسیر نمودند. آیاتی هم درباره اهل جهنم تلاوت کردند و آن ها را به دشمنان آل محمد صلی الله علیه و آله معنی نمودند.

8)در بخش هشتم مطالبی اساسی درباره حضرت بقیة اللَّه الاعظم حجة بن الحسن المهدی ارواحنا فداه فرمودند، و به اوصاف و شئون خاص حضرتش اشاره کردند؛ و آینده ای پر از عدل و داد به دست امام زمان عجل اللَّه فرجه را به جهانیان مژده دادند.

9)در بخش نهم فرمودند: پس از اتمام خطابه، شما را به بیعت با خودم و سپس بیعت با علی بن ابی طالب علیه السلام دعوت می کنم. این بیعت به امر خداوند تعالی است و پشتوانه این بیعت آن است که من با خداوند بیعت کرده ام.

10)در دهمین بخش حضرت درباره احکام الهی سخن گفتند که مقصود بیانِ چند پایه مهم عقیدتی بود: از جمله اینکه چون بیان همه حلال ها و حرام ها توسط من امکان ندارد، با بیعتی که از شما درباره ائمه علیهم السلام می گیرم حلال و حرام را تا روز قیامت بیان کرده ام، زیرا علم و عمل آنان حجت است. دیگر این که بالاترین امر به معروف و نهی از منکر، تبلیغ پیام غدیر درباره امامان و امر به اطاعت از ایشان و نهی از مخالفت شان است.

11)در آخرین مرحله خطابه، بیعتِ لسانی انجام شد و حضرت بیعت با زبان ها را مطرح کردند و مطلبی را که باید مردم به آن اقرار می کردند تعیین فرمودند، که خلاصه آن اطاعت از دوازده امام و عهد و پیمان بر عدم تغییر و تبدیل و بر رساندن پیام غدیر به نسل های آینده و غایبان از غدیر بود. کلمات نهایی پیامبر دعا برای اقرارکنندگان به سخنان حضرت و نفرین بر منکرین اوامرشان بود، و با حمد خداوند خطابه حضرت پایان یافت.