حجت الاسلام والمسلمین سید جواد مظلومی در سومین نشست آموزش متمرکز زائران حج  تمتع با عنوان «سلسله جلسات معنوی اسرار حج و آداب حضور در محضر کعبه شریف» در مشهد مقدس، به تبیین مقوله تکبر و بزرگ بینی به عنوان یکی از بیماریهای اخلاقی و خطرناک برای انسان، پرداخت.  

وی اظهار کرد: تکبر به دو شکل اتفاق می افتد؛ گاهی انسان نسبت به دیگران تکبر پیدا می کند که زشت و ناپسند است و گاهی تکبر نسبت به خداوند و خالق هستی برای انسان پیش می آید که موجب خروج از دین می شود.

به گفته مظلومی، ابلیس در برابر خدا گرفتار همین نوع تکبر شد و از بهشت اخراج گردید. او در برابر دستورخدا برای سجده آدم امتناع کرد و گفت: تو مرا از آتش آفریدی و او را از خاک و لذا من برترم.

معاون فرهنگی بعثه مقام معظم رهبری ادامه داد: یکی از فلسفه های حج، برطرف کردن همین بیماری است. وقتی حاجی به مسجدالحرام می رود و با لباس احرام وارد می شود، آنجا غنی و فقیر، پیر و جوان، رئیس و مرئوس، ملل و اقوام مختلف همه یک لباس برتن دارند و آن لباس سفید احرام است و کسی را بر کسی تمایز نیست.

به گفته وی، تکبر در خانه خدا جایی ندارد؛ زائر جا پای پیامبر عظیم الشأن اسلام می گذارد؛ جا پای امیرالمومنین علی علیه السلام و امامان معصوم می گذارد.

مظلومی ادامه داد: از یک طرف باید خوشحال باشیم که به این خانه دعوت شدیم، از طرف دیگر وقتی امام معصوم  با آن عظمت نگران لبیک گفتن هستند و در پاسخ یکی از همراهان که می پرسد چرا نگران هستید، می فرمایند می ترسم خدا بگوید لا لبیک، باید به خود آییم که مبادا تن و جسم ما وارد مسجدالحرام شده و روح ما پاک نباشد؛ آنجاست که می فهمیم هیچ نیستیم.

وی افزود: اصلاً حج برای تواضع و افتادگی ماست؛ عزیزانی که به حج می روند یا از جحفه محرم می شوند و یا از مسجد شجره و با احرام وارد مسجدالحرام می شوند، در حدیث داریم که اگر حاجی با سکینه و آرامش دل و نهایت افتادگی و تواضع وارد شود مورد غفران و رحمت الهی قرار می گیرد و گناهانش بخشیده می شود.

به گفته وی، بسیاری از ائمه اطهار پیاده به حج می رفتندو حتی گاهی پای برهنه و این نشان از تواضع آنان دارد.

حجت الاسلام والمسلمین مظلومی با بیان این نکته که یکی دیگر از اسرار حج این است که انسان با پوشیدن لباس سفید احرام که مشابه کفن است به یاد مرگ می افتد، گفت: وقتی حاجی به صحرای عرفات می رود، به یاد روزی می افتدکه انسانها از قبور مبعوث می شوند. در آن صحرا هیچ چیز دست ما را نمی گیرد مگر اعمال ما.